8 bos-kaarten worden in een cirkel neergelegd, met de afbeelding naar beneden, in het midden van de spelers. De andere bos-kaarten worden op een stapeltje gelegd in het midden van de cirkel. Het spel van 34 kaarten wordt geschud. Elke speler krijgt 3 kaarten, de rest vormt de pot.

Wanneer het zijn beurt is, kiest een speler ervoor een van de volgende 3 acties uit te voeren:
1. hij legt voor zichzelf een sprookjes-kaart voor zich neer met het plaatje naar boven gericht zonder een speciale volgorde aan te houden (met uitzondering van kaart nr. 6 die als laatste moet worden neergelegd).
2. hij legt een van de 3 kaarten in de pot.
3. hij legt een wolf-kaart op een sprookjes-kaart van een van de andere spelers, om deze kaart van deze speler te ‘stelen’. In dit geval, om zijn kaart ‘te verdedigen’, draait die andere speler een van de bos-kaarten om die in het midden van de tafel liggen.

Hiervoor gaat hij met zijn handen over de bos-kaarten en zingt het liedje ‘wie is er bang voor de boze wolf, wie is er bang…”; en kiest vervolgens een bos-kaart en draait deze om.

• wanneer de boskaart een wolf is, geeft hij zijn sprookjes-kaart aan zijn tegenspeler. Deze legt de kaart voor zich neer om zijn eigen serie van sprookjes-kaarten aan te vullen of te beginnen. De wolf-kaart gaat onderop de pot.
• wanneer de boskaart een jager is, zegt de speler ‘piefpaf!’ want de jager doodt de wolf, en de sprookjes-kaart blijft voor zijn ‘eigenaar’ liggen. De wolf-kaart gaat onderop de pot.

Iedere keer dat de speler zijn actie heeft uitgevoerd, pakt hij een kaart om steeds 3 kaarten in de hand te hebben. Vervolgens is het de beurt van de volgende speler om volgens dezelfde regels te spelen.